vallari

vallari
m. destitute person, tramp, beggar; vagabond, wanderer.
* * *
a, m. [from mid. Lat. wallus; cp. Germ. wallfahrten], prop. a pilgrim, traveller in a foreign land, hence a destitute person, tramp; eyða landit með mörgum stafkarlum ok öðrum vallarum, N. G. L. iii. 29; sem einn v., en nú er hann svá stollz ok svá ríkr, at …, Þiðr. 299; capra er skygn, svá at hón kennir hvárt eru vallarar eðr veiðimenn, sem einn v. ok forflóttamaðr …, Bret. 53; hann (Cain) raksk víða veraldar svá sem vallari, Stj. 43, 94, 113.

An Icelandic-English dictionary. . 1874.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • vallari — वल्लरि …   Indonesian dictionary

  • vallarī — वल्लरी …   Indonesian dictionary

  • a-mára-vallarī — अमरवल्लरी …   Indonesian dictionary

  • a-mṛíta-vallarī — अमृतवल्लरी …   Indonesian dictionary

  • áṅgāra-vallarī — अङ्गारवल्लरी …   Indonesian dictionary

  • candrá-vallarī — चन्द्रवल्लरी …   Indonesian dictionary

  • dhyāna-vallarī — ध्यानवल्लरी …   Indonesian dictionary

  • gandhá-vallarī — गन्धवल्लरी …   Indonesian dictionary

  • ikshú-vallarī — इक्षुवल्लरी …   Indonesian dictionary

  • índra-vallarī — इन्द्रवल्लरी …   Indonesian dictionary

  • kadamba-vallarī — कदम्बवल्लरी …   Indonesian dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”